درمانهای نوین در مراحل اولیه برای دیستروفی عضلانی دوشن (DMD)
آیا درمانی برای دیستروفی عضلانی دوشن (DMD) وجود دارد؟
دیستروفی عضلانی دوشن (DMD) یک بیماری ژنتیکی پیشرونده و جدی است که هنوز درمان قطعی ندارد. در حال حاضر، درمانهای موجود تنها میتوانند سرعت پیشرفت بیماری را کاهش دهند و کیفیت زندگی بیماران را بهبود بخشند.
با این حال، مطالعات جدید نشان میدهد که برخی از درمانهای بالینی در مراحل اولیه (فاز I) میتوانند گزینههای جدیدی برای بیماران ارائه دهند. این مقاله به بررسی آزمایشهای در حال انجام در زمینه پرش اگزونی، ژندرمانی و سایر روشهای نوین میپردازد.
کارآزماییهای فاز I در درمانهای DMD
طی پنج سال گذشته، آزمایشهای بالینی متعددی برای بررسی اثربخشی و ایمنی درمانهای جدید برای DMD انجام شده است. این آزمایشها شامل روشهای درمانی متنوعی میشوند، از جمله:
- مهارکنندههای مولکولی: که مسیرهای زیستی مرتبط با DMD را هدف قرار میدهند.
- مولکولهای کوچک: که ممکن است عملکرد دیستروفین یا سایر پروتئینهای کلیدی را بهبود بخشند.
- فلاوانولهای مصنوعی: ترکیباتی که میتوانند استرس اکسیداتیو را کاهش دهند.
- درمانهای مبتنی بر سلول: مانند پیوند سلولهای بنیادی برای تقویت بازسازی عضلانی.
- داروهای تغییر کاربری: داروهایی که در اصل برای بیماریهای دیگر توسعه یافتهاند اما ممکن است در DMD نیز مؤثر باشند.
پرش اگزون: یکی از استراتژیهای پیشرو در درمان DMD
بیشتر تحقیقات اخیر بر روی الیگونوکلئوتیدهای آنتیسنس (AONs) تمرکز دارند، که پیش از این بهطور مشروط برای درمان DMD تأیید شدهاند. این روش شامل حذف بخشهایی از RNA پیامرسان (پرش اگزون) است تا دیستروفین کوتاه اما کاربردی در بدن بیماران تولید شود.
ژندرمانی: امیدی جدید برای درمان DMD؟
یکی از درمانهای امیدوارکننده در این حوزه Elevidys است، یک روش ژندرمانی که میکرو دیستروفین را به عضلات انتقال میدهد. این روش پتانسیل بالایی دارد، اما ایمنی و اثربخشی آن هنوز در فاز I کارآزماییهای بالینی مورد بررسی قرار دارد.
در کنار ژندرمانی، سایر رویکردها نیز در آزمایشهای فاز اول مورد ارزیابی قرار گرفتهاند که در نحوه اندازهگیری و ارزیابی نتایج تفاوت دارند.
نتیجهگیری: آینده درمانهای DMD
با وجود اینکه هنوز درمان قطعی برای DMD وجود ندارد، تحقیقات در حال انجام امیدهای جدیدی را ایجاد کردهاند. درمانهایی مانند پرش اگزون و ژندرمانی در مراحل اولیه بررسی هستند و در صورت اثبات ایمنی و کارایی، میتوانند زندگی بیماران را متحول کنند.
آیا بهزودی شاهد درمانی مؤثر برای DMD خواهیم بود؟ آینده این تحقیقات را مشخص خواهد کرد!
Published | 6/2/2024 |
Address | https://doi.org/10.1080/13543784.2024.2313105 |
Authors | Annie Tang & Toshifumi Yokota |