این مقاله یافته‌های یک **کارآزمایی بالینی فاز 2b** را گزارش می‌کند که اثرات **وامورولون**، یک **استروئید جدید**، و **پردنیزون** را بر **سرکوب آدرنال (AS)** در پسران مبتلا به **دیستروفی عضلانی دوشن (DMD)** ارزیابی کرده است.
در این مطالعه، **121 پسر 4 تا زیر 7 سال** که استروئید دریافت نکرده بودند و **DMD آن‌ها از نظر ژنتیکی تأیید شده بود**، شرکت کردند. عملکرد آدرنال این بیماران از طریق:
- سطوح کورتیزول صبحگاهی
- سطوح کورتیزول تحریک‌شده با ACTH
مورد ارزیابی قرار گرفت. **سرکوب آدرنال** بر اساس دو آستانه تعریف شد:
- آستانه تاریخی: کمتر از 500 نانومول در لیتر
- آستانه تجدیدنظر شده: کمتر از 400 نانومول در لیتر
این تغییر آستانه، منعکس‌کننده **درک جدیدتر از سنجش کورتیزول** است.
یافته‌های کلیدی مطالعه
این مطالعه نشان داد که **وامورولون و پردنیزون هر دو باعث سرکوب قابل‌توجه آدرنال می‌شوند** و درجه سرکوب **در وامورولون وابسته به دوز مصرفی آن است**.
به‌طور خاص، در **24 هفته**:
- 95.2٪ از شرکت‌کنندگان که وامورولون **6 میلی‌گرم/کیلوگرم/روز** مصرف کردند، سرکوب آدرنال را نشان دادند.
- 100٪ از شرکت‌کنندگان تحت درمان با **پردنیزون** دچار سرکوب آدرنال شدند.
این میزان در **آستانه تاریخی اندکی بالاتر از آستانه تجدیدنظر شده** بود.
علاوه بر این، **یک بخش قابل‌توجهی از شرکت‌کنندگان در گروه دارونما نیز علائم سرکوب آدرنال را نشان دادند** که این موضوع **سؤالاتی درباره عملکرد پایه آدرنال در این بیماران ایجاد کرد**.
نتیجه‌گیری و توصیه‌های درمانی
یافته‌ها نشان می‌دهد که اگرچه **وامورولون ممکن است نسبت به پردنیزون اثرات جانبی مرتبط با رشد کمتری داشته باشد**، اما همچنان **خطر سرکوب آدرنال قابل‌توجهی دارد**.
این مطالعه **بر اهمیت نظارت دقیق بر عملکرد آدرنال در بیمارانی که این درمان‌ها را دریافت می‌کنند** تأکید می‌کند.
همچنین پیشنهاد می‌شود که **آستانه تجدیدنظر شده کورتیزول (< 400 نانومول در لیتر)** ممکن است برای **ارزیابی نارسایی آدرنال مناسب‌تر باشد**، به‌ویژه در هنگام استفاده از **سنجش‌های جدیدتر و خاص‌تر**.
اهمیت مدیریت سرکوب آدرنال
در نتیجه، این مطالعه **استفاده از هیدروکورتیزون را برای دوز استرس** در بیمارانی که **وامورولون دریافت می‌کنند**، به‌ویژه در **دوره‌های بیماری یا جراحی** توصیه می‌کند تا **خطر نارسایی آدرنال کاهش یابد**.
علاوه بر این، یافته‌ها **نیاز به تحقیقات بیشتر برای اصلاح آستانه‌های کورتیزول** را برای مدیریت بهتر سلامت آدرنال در بیماران اطفال برجسته می‌کند.
| Published | 8/4/2024 |
| Address | https://doi.org/10.1210/clinem/dgae521 |
| Authors | Alexandra Ahmet,1,2 Rebecca Tobin,3 Utkarsh J. Dang,3 Raoul Rooman,4 Michela Guglieri,5 Paula R. Clemens,6 Eric P. Hoffman,7 and Leanne M. Ward1,2; on behalf of the CINRG Vamorolone 004 Investigators |
