بررسی اثرات وامورولون و پردنیزون بر عملکرد آدرنال در بیماران DMD
این مقاله یافته‌های یک کارآزمایی بالینی فاز 2b را گزارش می‌کند که اثرات وامورولون، یک استروئید جدید، و پردنیزون را بر سرکوب آدرنال (AS) در پسران مبتلا به دیستروفی عضلانی دوشن (DMD) ارزیابی کرده است.
در این مطالعه، 121 پسر 4 تا زیر 7 سال که استروئید دریافت نکرده بودند و DMD آن‌ها از نظر ژنتیکی تأیید شده بود، شرکت کردند. عملکرد آدرنال این بیماران از طریق:
- سطوح کورتیزول صبحگاهی
- سطوح کورتیزول تحریک‌شده با ACTH
مورد ارزیابی قرار گرفت. سرکوب آدرنال بر اساس دو آستانه تعریف شد:
- آستانه تاریخی: کمتر از 500 نانومول در لیتر
- آستانه تجدیدنظر شده: کمتر از 400 نانومول در لیتر
این تغییر آستانه، منعکس‌کننده درک جدیدتر از سنجش کورتیزول است.
یافته‌های کلیدی مطالعه
این مطالعه نشان داد که وامورولون و پردنیزون هر دو باعث سرکوب قابل‌توجه آدرنال می‌شوند و درجه سرکوب در وامورولون وابسته به دوز مصرفی آن است.
به‌طور خاص، در 24 هفته:
- 95.2٪ از شرکت‌کنندگان که وامورولون 6 میلی‌گرم/کیلوگرم/روز مصرف کردند، سرکوب آدرنال را نشان دادند.
- 100٪ از شرکت‌کنندگان تحت درمان با پردنیزون دچار سرکوب آدرنال شدند.
این میزان در آستانه تاریخی اندکی بالاتر از آستانه تجدیدنظر شده بود.
علاوه بر این، یک بخش قابل‌توجهی از شرکت‌کنندگان در گروه دارونما نیز علائم سرکوب آدرنال را نشان دادند که این موضوع سؤالاتی درباره عملکرد پایه آدرنال در این بیماران ایجاد کرد.
نتیجه‌گیری و توصیه‌های درمانی
یافته‌ها نشان می‌دهد که اگرچه وامورولون ممکن است نسبت به پردنیزون اثرات جانبی مرتبط با رشد کمتری داشته باشد، اما همچنان خطر سرکوب آدرنال قابل‌توجهی دارد.
این مطالعه بر اهمیت نظارت دقیق بر عملکرد آدرنال در بیمارانی که این درمان‌ها را دریافت می‌کنند تأکید می‌کند.
همچنین پیشنهاد می‌شود که آستانه تجدیدنظر شده کورتیزول (< 400 نانومول در لیتر) ممکن است برای ارزیابی نارسایی آدرنال مناسب‌تر باشد، به‌ویژه در هنگام استفاده از سنجش‌های جدیدتر و خاص‌تر.
اهمیت مدیریت سرکوب آدرنال
در نتیجه، این مطالعه استفاده از هیدروکورتیزون را برای دوز استرس در بیمارانی که وامورولون دریافت می‌کنند، به‌ویژه در دوره‌های بیماری یا جراحی توصیه می‌کند تا خطر نارسایی آدرنال کاهش یابد.
علاوه بر این، یافته‌ها نیاز به تحقیقات بیشتر برای اصلاح آستانه‌های کورتیزول را برای مدیریت بهتر سلامت آدرنال در بیماران اطفال برجسته می‌کند.
| Published | 8/4/2024 |
| Address | https://doi.org/10.1210/clinem/dgae521 |
| Authors | Alexandra Ahmet,1,2 Rebecca Tobin,3 Utkarsh J. Dang,3 Raoul Rooman,4 Michela Guglieri,5 Paula R. Clemens,6 Eric P. Hoffman,7 and Leanne M. Ward1,2; on behalf of the CINRG Vamorolone 004 Investigators |
