Figure 1: https://www.3hbiomedical.com/cell-lines/immortalized-primary-human-cells/immortalized-human-skeletal-myoblasts-lhcn-m2
Figure 2 : https://doi.org/10.1016/j.omtm.2022.07.017
سلول‌های عضله اسکلتی جاودانه‌شده: پیشرفتی در پژوهش‌های دیستروفی عضلانی دوشن
مقدمه
سلول‌های عضله اسکلتی جاودانه‌شده، مشتق‌شده از افراد سالم و بیماران مبتلا به دیستروفی عضلانی دوشن (DMD)، ابزار قدرتمندی برای پیشبرد پژوهش‌های علمی در زمینه بیماری‌های عصبی-عضلانی هستند. این سلول‌ها یک مدل بازتولیدپذیر برای بررسی مکانیسم‌های بیماری و ارزیابی راهکارهای درمانی، به‌ویژه در زمینه درمان‌های مبتنی بر حذف اگزون ارائه می‌دهند.
اهمیت سلول‌های جاودانه‌شده در پژوهش‌های DMD
استفاده از این سلول‌های جاودانه‌شده به پژوهشگران این امکان را می‌دهد تا:
- اثر جهش‌های ژنتیکی بر عملکرد سلول‌های عضلانی را مطالعه کنند.
- کارایی روش‌های درمانی برای بازگرداندن بیان دیستروفین را ارزیابی نمایند.
- بهبود روش‌های درمانی را در پژوهش‌های پیش‌بالینی بررسی کنند.
- مدل‌های پایدار و تکرارپذیر برای مطالعات درازمدت ایجاد کنند.
پیشرفت‌های کلیدی در ایجاد سلول‌های میوبلاست جاودانه‌شده
یکی از برجسته‌ترین پیشرفت‌ها در تولید این سلول‌ها، توسط کمل مامشاوی، متخصص شناخته‌شده در حوزه ایجاد رده‌های سلولی میوبلاست انسانی انجام شده است. وی در مرکز تحقیقاتی Myology، سلول‌های میوبلاست جاودانه‌شده‌ای از بیماران مبتلا به DMD ایجاد کرده است. پژوهش‌های او ابزار ارزشمندی برای مطالعه زیست‌شناسی بیماری‌های عصبی-عضلانی، از جمله دیستروفی عضلانی، و آزمودن رویکردهای درمانی نوین فراهم کرده است.
نتیجه‌گیری
تولید و استفاده از سلول‌های جاودانه‌شده برای مطالعات DMD یک پیشرفت مهم در علم زیست‌شناسی عضلات محسوب می‌شود. این مدل‌ها می‌توانند تأثیر بسزایی در توسعه روش‌های درمانی نوین داشته باشند و بهبود کیفیت زندگی بیماران را تسهیل کنند.
