دیستروفی عضلانی Emery-Dreifuss (EDMD) یک **اختلال عصبی-عضلانی نادر و ژنتیکی پیچیده** است که با **تحلیل پیشرونده عضلانی، انقباضات زودرس و مشکلات هدایت قلبی تهدیدکننده زندگی** مشخص میشود.
این بیماری **تنوع بالینی بالایی** دارد، حتی در میان اعضای یک خانواده که **جهش ژنتیکی یکسانی دارند**. این مسئله باعث **پیچیدگی در تشخیص و درمان** میشود.
مطالعات انجمن گسترده ژنوم (GWAS) تاکنون به دلیل **ناهمگونی ژنتیکی بالای EDMD**، در شناسایی تمامی جهشهای مرتبط **موفق نبودهاند**. در حال حاضر، تنها حدود **50 درصد از موارد** به جهشهایی در **شش ژن مرتبط با پوشش هستهای** نسبت داده شدهاند. این محدودیت موجب شده است که محققان به **رویکردهای جایگزین** برای کشف مکانیسمهای اساسی این بیماری روی بیاورند.
استراتژی توالییابی چندمرحلهای برای بررسی تنوع ژنتیکی EDMD
در این مطالعه، محققان یک **استراتژی توالییابی چندمرحلهای جدید** برای بررسی **چالشهای ناشی از تنوع ژنتیکی EDMD** توسعه دادند.
آنها **301 ژن** را در چهار گروه طبقهبندی کردند:
- ژنهای شناختهشده مرتبط با EDMD
- ژنهای مرتبط با سایر دیستروفیهای عضلانی
- ژنهای نامزد شناساییشده از طریق توالییابی اگزوم در پنج خانواده
- ژنهای مرتبط با فرآیندهای هستهای خاص عضله
این روش بر روی **56 بیمار با فنوتیپهای مشابه EDMD** اجرا شد که منجر به **شناسایی جهشهای واضح در 21 بیمار** گردید. این جهشها شامل:
- جهشهای قبلی در ژنهای شناختهشده EDMD
- ژنهای جدید کاندید، بهویژه آنهایی که پروتئینهای پوشش هستهای را کد میکنند
نقش کلیدی پروتئینهای پوشش هستهای در EDMD
یافتههای این تحقیق **نقش کلیدی پروتئینهای پوشش هستهای** را در EDMD، بهویژه در **تنظیم ژن و انتقال مکانیکی در سلول**، برجسته میکند.
این مطالعه نشان میدهد که **تغییر در تنظیم ژن، نه بیثباتی مکانیکی، ممکن است پاتومکانیسم اولیه EDMD باشد**.
این نتیجهگیری توسط **شناسایی ژنهای جدیدی که در موقعیتیابی ژن در هسته نقش دارند و در بیماران مبتلا به EDMD دچار اختلال هستند**، پشتیبانی میشود.
نتیجهگیری و چشماندازهای آینده
این تحقیق **با شناسایی جهشهای ژنتیکی جدید و تأکید بر اهمیت تنظیم ژن**، درک ما از **EDMD** را ارتقا میدهد.
استراتژی **توالییابی چندمرحلهای** ارائهشده در این مطالعه **ابزاری امیدوارکننده برای تشخیص و بررسی اساس ژنتیکی EDMD** و سایر **اختلالات پیچیده ژنتیکی** محسوب میشود.
Published | 11/26/2019 |
Address | https://doi.org/10.1016/j.ebiom.2019.11.048 |
Authors | Peter Meinkea,b, Alastair R.W. Kerra, Rafal Czapiewskia, Jose I. de las Herasa, Charles R. Dixona, Elizabeth Harrisc, Heike Kolbel € d, Francesco Muntonie,f, Ulrike Scharad, Volker Straubc, Benedikt Schoserb, Manfred Wehnertg, Eric C. Schirmer |