پرش چندگانه اگزون یک روش نویدبخش در درمان دیستروفی عضلانی دوشن (DMD) است که از الیگونوکلئوتیدهای آنتی‌سنس برای حذف نقاط داغ جهش در ژن دیستروفین مانند اگزون‌های 45 تا 55 استفاده می‌کند. این تکنیک می‌تواند طیف وسیع‌تری از بیماران را پوشش دهد و منجر به تولید دیستروفین عملکردی شود. نویسندگان مقاله به چالش‌هایی مانند روش‌های بهینه تحویل دارو، طراحی مؤثرتر PMO‌ها و محدودیت‌های توزیع دارو در بافت عضلانی اشاره می‌کنند. بهبود این فناوری می‌تواند مسیر را برای درمان مؤثرتر و گسترده‌تر DMD هموار کند.

more

کازیمرسن (Amondys 45) یک الیگونوکلئوتید آنتی‌سنس است که برای حذف اگزون 45 در ژن دیستروفین و بازگرداندن تولید دیستروفین عملکردی در بیماران مبتلا به دیستروفی عضلانی دوشن (DMD) طراحی شده است. این دارو که حدود 8٪ از بیماران DMD را هدف قرار می‌دهد، در سال 2021 توسط FDA تأیید شد. مطالعات بالینی نشان داده‌اند که کازیمرسن سطح دیستروفین را در عضلات بیماران افزایش می‌دهد، بدون عوارض جانبی جدی. با این حال، سمیت کلیوی احتمالی آن در حال بررسی است. دارو به‌صورت تزریق وریدی هفتگی تجویز می‌شود و تأیید نهایی آن به نتایج فاز III آزمایشات ESSENCE بستگی دارد.

more

مطالعه فاز ۳ کارآزمایی بالینی (EMBARK) به بررسی ژن‌درمانی AAV برای دیستروفی عضلانی دوشن (DMD) پرداخت. این درمان با استفاده از وکتور ویروسی AAV ژن دیستروفین را به سلول‌های عضلانی منتقل می‌کند. کارآزمایی روی پسران ۴ تا ۸ ساله انجام شد و نتایج اولیه نشان داد که بهبودی عملکرد حرکتی نسبت به دارونما از نظر آماری معنی‌دار نبود، اما بیان میکرو دیستروفین در گروه درمان افزایش یافت. عوارض جانبی عمدتاً خفیف تا متوسط بودند و هیچ مرگ یا عارضه تهدیدکننده زندگی گزارش نشد. هرچند ژن‌درمانی به خوبی تحمل شد، اما اثربخشی نهایی آن نیازمند بررسی‌های بیشتر است.

more

بیماری اسکلروز جانبی آمیوتروفیک (ALS) یک اختلال عصبی پیشرونده است که در برخی موارد به دلیل جهش در ژن SOD1 ایجاد می‌شود. توفرسن، یک الیگونوکلئوتید آنتی‌سنس (ASO)، برای کاهش mRNA و پروتئین SOD1 طراحی شده و در آزمایش‌های بالینی موفق بوده است. این دارو در سال 2023 توسط FDA تأیید شد و امیدی جدید برای بیماران ALS فراهم کرده است. اگرچه اثرات آن بر پیشرفت بیماری هنوز در حال بررسی است، توفرسن کاهش قابل توجهی در بیومارکرهای بیماری نشان داده است. چالش‌های این درمان شامل تزریق داخل نخاعی و نیاز به روش‌های تحویل مؤثرتر است. آینده درمان‌های ASO برای ALS و سایر بیماری‌های عصبی امیدوارکننده به نظر می‌رسد.

more

این مقاله مجموعه‌ای از اختصارات مهم مرتبط با ترکیب مولکولی عضله اسکلتی در نوزادان و بزرگسالان را معرفی می‌کند. این اصطلاحات شامل ژن‌های با بیان متفاوت (DEG)، پروتئین‌های با بیان متفاوت (DEP)، تحلیل غنی‌سازی مجموعه ژن (GSEA)، طیف‌سنجی جرمی (MS)، تعداد کپی‌های DNA میتوکندریایی (mtDNA-CN) و روش‌های آماری مانند تحلیل مولفه‌های اصلی (PCA) هستند. این تعاریف به دانشمندان و محققان در تحلیل مسیرهای بیولوژیکی و درک بهتر تغییرات مولکولی در شرایط بیماری و سلامت کمک می‌کنند.

more

این مقاله یک مطالعه مقایسه‌ای بین ترکیب مولکولی عضله اسکلتی نوزادان و بزرگسالان را ارائه می‌دهد. محققان تفاوت‌های بیان ژن و پروتئین را بررسی کرده و دریافتند که در نوزادان، مسیرهای مرتبط با رشد فعال‌تر هستند، در حالی که در بزرگسالان، فعالیت‌های متابولیکی و نگهداری عضلانی غالب است. این یافته‌ها نشان می‌دهد که برخی از فرآیندهای پیری عضلانی از اوایل زندگی شروع می‌شوند. همچنین، مطالعه تفاوت‌های عملکرد میتوکندری و سیستم ایمنی بین این دو گروه، چشم‌انداز جدیدی برای تحقیق در مورد توسعه و پیری عضلات فراهم می‌کند.

more

این مطالعه با استفاده از مدل دیستروفی عضلانی گلدن رتریور (GRMD)، نشانگرهای زیستی جدیدی را برای بررسی سلامت عضلات قلبی و اسکلتی در بیماران DMD شناسایی کرد. BDNF در عضله قلب افزایش‌یافته و با سلامت قلبی مرتبط است، درحالی‌که SPP1 در عضله اسکلتی افزایش داشته و عملکرد عضلانی را نشان می‌دهد. نتایج نشان دادند که سطح BDNF با شدت فیبروز قلبی ارتباط معکوس دارد و می‌تواند نشانگری برای بیماری قلبی در DMD باشد. در مقابل، SPP1 شاخصی از آسیب عضلات اسکلتی است. این یافته‌ها نشان می‌دهند که این دو نشانگر زیستی می‌توانند ابزارهای مفیدی برای ارزیابی پیشرفت بیماری و پاسخ بیماران به درمان باشند.

more

دیستروفی میوتونیک (DM) یک بیماری ارثی چندسیستمی است که عضلات و سایر ارگان‌ها را تحت تأثیر قرار می‌دهد. DM1 ناشی از تکرارهای CTG در ژن DMPK و DM2 ناشی از تکرارهای CCTG در ژن CNBP است که RNAهای سمی تولید کرده و عملکرد پروتئین‌های کلیدی را مختل می‌کنند. در حال حاضر، درمان‌های حمایتی برای مدیریت علائم قلبی، تنفسی و عضلانی در دسترس است، اما درمان قطعی وجود ندارد. تحقیقات روی ASOها، ویرایش ژنوم و داروهای مولکولی کوچک برای هدف قرار دادن RNA سمی ادامه دارد. این روش‌ها چالش‌هایی مانند تحویل مؤثر به عضلات و سیستم عصبی دارند، اما آزمایشات بالینی در حال بررسی ایمنی و اثربخشی آن‌ها هستند.

more

دیستروفی میوتونیک (DM) یک بیماری ژنتیکی عصبی-عضلانی است که دو نوع اصلی دارد: DM1 (بیماری Steinert) که با گسترش تکرارهای CTG در ژن DMPK ایجاد شده و علائمی نظیر میوتونی، ضعف عضلانی و مشکلات سیستمیک دارد، و DM2 که در اثر گسترش CCTG در ژن CNBP رخ می‌دهد و علائم خفیف‌تری دارد. این بیماری به‌صورت اتوزومی غالب به ارث می‌رسد و در حال حاضر درمان قطعی ندارد، اما تحقیقات ژن‌درمانی و درمان‌های هدفمند در حال پیشرفت هستند.

more

دیستروفی عضلانی گلدن رتریور (GRMD) یک مدل حیوانی ارزشمند برای مطالعه دیستروفی عضلانی دوشن (DMD) است که ناشی از جهش ژن دیستروفین بوده و باعث ضعف عضلانی و مشکلات تنفسی می‌شود. سگ‌های مبتلا علائم مشابه بیماران DMD دارند، از جمله آتروفی عضلانی، دیسفاژی و نارسایی تنفسی. این مدل برای تحقیقات ژن‌درمانی و داروهای جدید DMD مورد استفاده قرار می‌گیرد.

more

دیستروفی عضلانی دوشن (DMD) اغلب منجر به عوارض شدید قلبی می‌شود. این مطالعه، عوامل ژنتیکی، درمان‌های دارویی (مهارکننده‌های ACE، بتابلوکرها، کورتیکواستروئیدها) و سایر مداخلات را که بر سلامت قلب بیماران DMD تأثیر می‌گذارند، بررسی کرده است. یافته‌ها نشان دادند که برخی جهش‌های ژنتیکی و درمان‌های پرش اگزون ممکن است عملکرد قلب را بهبود ببخشند.

more

مرکز هلندی درمان RNA (DCRT) در حال توسعه الیگونوکلئوتیدهای ضد حس (ASOs) برای درمان بیماری‌های نادر مغزی و چشمی است. این مرکز دانشگاهی به بیماران دارای جهش‌های فردی کمک می‌کند که اغلب توسط شرکت‌های دارویی نادیده گرفته می‌شوند. هدف آن توسعه درمان‌های شخصی و افزایش همکاری‌های جهانی است تا ASOهای مؤثر برای بیماران بیشتری قابل استفاده باشند.

more

این مطالعه نشان می‌دهد که ترومبوسپوندین-4 (TSP4) می‌تواند به عنوان یک بیومارکر مایع مغزی نخاعی (CSF) برای پایش پاسخ به درمان آتروفی عضلانی نخاعی (SMA) استفاده شود. نتایج نشان داد که سطح TSP4 در بیماران SMA کودکان کاهش یافته و پس از درمان با Nusinersen افزایش یافت. این یافته‌ها اهمیت TSP4 در ارزیابی اثربخشی درمان‌های SMA را برجسته می‌کند.

more

این گزارش موردی نشان می‌دهد که NGS و CMA ابزارهای قدرتمندی برای تشخیص زودهنگام DMD در نوزادان بدون علامت هستند. در این مطالعه، یک نوزاد چهارماهه با سطح بالای کراتین کیناز (CK) و بدون علائم آشکار، از طریق NGS دارای حذف اگزون‌های 45-50 ژن دیستروفین شناسایی شد. این تشخیص زودهنگام به شروع توانبخشی و برنامه‌ریزی درمانی ژنتیکی کمک کرد.

more

این متاآنالیز اثربخشی Nusinersen را در نوجوانان و بزرگسالان مبتلا به SMA نوع II و III بررسی کرد. نتایج نشان داد که این دارو عملکرد حرکتی را تثبیت یا بهبود می‌بخشد و در HFMSE (2.3 امتیاز افزایش)، RULM (1.1 امتیاز) و 6MWT (افزایش 25 متری) تأثیر مثبتی دارد. Nusinersen می‌تواند به عنوان یک گزینه درمانی مؤثر در این گروه سنی استفاده شود.

more